Gry hazardowe są atrakcyjne dla wielu osób, ponieważ oferują emocje, ryzyko i potencjalnie duże nagrody. Jednak za tą przyjemnością kryje się niebezpieczeństwo – nałóg hazardowy może mieć poważny wpływ na funkcjonowanie mózgu. Jaki? Przyjrzyjmy się temu bliżej.
Układ nagrody i dopamina
Gry hazardowe stymulują wydzielanie dopaminy, neuroprzekaźnika odpowiedzialnego za odczuwanie przyjemności w układzie nagrody w mózgu. Dopamina jest uwalniana podczas wygranych, ale również w momentach oczekiwania na wynik, więc mózg pragnie powtarzać te doświadczenia. Niestety, z czasem organizm potrzebuje coraz większych dawek dopaminy, prowadząc do eskalacji ryzykownych zachowań.
Mechanizmy wzmocnienia i ich wpływ na zachowanie
W przypadku gier hazardowych, system losowych nagród (tzw. zmienny rozkład wzmocnień) jest jednym z najskuteczniejszych sposobów, by utrzymać gracza w ciągłym zaangażowaniu. Oczekiwanie na kolejną wygraną, nawet po serii przegranych, sprawia, że mózg nadal kojarzy grę z możliwością sukcesu. Ten cykl „prawie wygranej” wzmacnia potrzebę kontynuacji gry, prowadząc do trudności w przerwaniu tego zachowania. To mechanizm, który sprawia, że hazard może stać się tak silnie uzależniający.
Emocje i stres związany z hazardem
Wysokie stawki finansowe i ryzyko utraty pieniędzy mogą powodować silny stres, lęk i frustrację. Osoby uzależnione od hazardu często doświadczają wahań nastroju – euforia podczas wygranej szybko ustępuje miejsca rozpaczy i wściekłości, gdy straty się kumulują. Te silne emocje mogą prowadzić do depresji, lęków oraz zaburzeń snu, jeszcze bardziej komplikując proces wychodzenia z uzależnienia. W takich przypadkach prowadzone przez nas w Bydgoszczy leczenie od hazardu pomaga nie tylko w zrozumieniu mechanizmów uzależnienia, ale także w radzeniu sobie z emocjami towarzyszącymi graniu.
Zmiany w strukturze mózgu
Badania wykazują, że uzależnienie od hazardu wpływa na zmniejszenie aktywności w korze przedczołowej, obszarze mózgu odpowiedzialnym za podejmowanie decyzji i kontrolę impulsów. To oznacza, że osoby uzależnione mają trudności z powstrzymaniem się od grania, nawet gdy są świadome negatywnych konsekwencji swoich działań. Zmiany te mogą być odwracalne, ale wymagają odpowiedniej terapii, w której kluczową rolę odgrywa praca nad przywróceniem zdolności do podejmowania świadomych i kontrolowanych decyzji.
Hazard a procesy uczenia się
Regularne narażanie na ryzyko i niepewność może prowadzić do tzw. błędów poznawczych, gdzie gracz zaczyna wierzyć, że może kontrolować losowe wyniki. To zjawisko, zwane „iluzją kontroli”, powoduje, że osoby uzależnione od hazardu przestają logicznie analizować swoje szanse, co prowadzi do jeszcze większych strat finansowych i emocjonalnych. Przez to hazard staje się jeszcze bardziej uzależniający, gdyż mózg wzmacnia fałszywe przekonania o możliwości wpływu na wynik.